![Slide 1](https://fs.siteor.com/bocian/files/banner_szeroki_CIP.jpg?1737024754)
![Slide 2](https://fs.siteor.com/bocian/files/banner_kulik.jpg?1737632916)
![Slide 3](https://fs.siteor.com/bocian/files/banner_wierzby1.jpg?1737634451)
![Slide 4](https://fs.siteor.com/bocian/files/bocian_baner.jpg?1738675234)
Siedliska lęgowe
Kulik wielki zajmuje rozległe łąki o umiarkowanej wilgotności z ciekami i różnymi naturalnymi łagodnymi wzniesieniami. Nie przeszkadzają mu pojedyncze drzewa czy niewielkie zadrzewienia i zakrzaczenia. Rozległość terenu sprawia, że kuliki mogą wcześniej zareagować na zbliżające się niebezpieczeństwo i zejść niepostrzeżenie z gniazda. Naturalne wzniesienia są idealnie wykorzystywane przez ptaki podczas chowania się przed niebezpieczeństwem.
-
Żerujący kulik wielki. Fot. Andrzej Łukijańczuk
-
Siedliska lęgowe kulika w OSOP Natura 2000 Bagno Pulwy. Fot. Przemysław Obłoza
Kulik wielki jest dosyć dużym ptakiem odbywającym wiosną loty tokowe i potrzebującym sporej przestrzeni. Optymalnymi siedliskami dla tego gatunku są łąki występujące w dolinach rzecznych na Równinie Kurpiowskiej oraz w dolinach takich rzek jak: Noteć, Biebrza, Bug i innych o podobnym charakterze.
-
Kąpiący się kulik. Fot. Przemysław Obłoza
-
Kulik wielki na żerowisku. Fot. Przemysław Obłoza
Kluczowym warunkiem dla występowania kulika jest także istnienie zasobnych w pokarm żerowisk. Umiarkowanie nawożona łąka wciąż potrafi zapewnić kulikom odpowiednio obfite pożywienie. Ptaki opuszczą ją jednak, gdy w skutek intensywnego nawożenie (np. poprzez wylewanie gnojowicy) zabraknie tam wystarczającej ilości owadów czy dżdżownic.
-
Kulik wielki. Fot. Przewysław Wójcik